Gabriela

Dziewczyna biegła potykając się o własne nogi. Śnieg zgrzytał pod jej nogami, a dookoła królowała ciemność nocy. Wiatr cicho wył pomiędzy gałęziami drzew. Gabriela minęła zakręt i wybiegła na drogę gdzie jeszcze niedawno stała. Nie zatrzymała się nawet na chwilę. Nie oglądając się za siebie pobiegła dalej. Pośliznęła się na lodzie i całym ciałem upadła na ziemię kalecząc sobie dłonie i policzek o lód. Podkuliła nogi pod siebie i zaczęła głośno płakać. Krew z jej pokaleczonych dłoni zabarwiła lód na purpurowy kolor, ale dziewczyna nie zwracała na to uwagi. Podobnie jak na zimno. Nie było na świecie osoby, która by się teraz o nią martwiła. Wiatr szumiał pomiędzy gałęziami drzew zdmuchując z nich świeże płatki śniegu. Ciche szlochanie odbijało się echem po okolicy.